ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΓΥΙΑ

Στο γήπεδο που η ιστορία γράφτηκε και έμεινε χαραγμένη στη καρδιά … Εκεί που το μακρινό  1935 η διοίκηση της τότε Ερασιτεχνικής αγόραζε το οικόπεδο που βρίσκεται ένα απο τα ελάχιστα ιδιόκτητα γήπεδα στην Ελλάδα,το γήπεδο μας.Εκεί που η ομάδα μας, στα τέλη της δεκαετίας 1960 ανέβηκε για πρώτη φορά στην Α Εθνική  με τη «χρυσή φουρνιά» να παρουσιάζεται στην Ελλάδα .Εκεί που παίξαμε με την Τβέντε το 73΄. Εκεί που έχει προσκυνήσει κατά καιρούς όλο το σάπιο κατεστημένο των ομάδων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Εκεί που χιλιάδες φίλοι της ομάδας πήγαιναν 5 ώρες πρίν την έναρξη του αγώνα.Εκεί που για τρείς δεκαετίες η ομάδα καθιερώθηκε στην Α Εθνική παίζοντας με παικταράδες, Έλληνες και ξένους. Εκεί που ζήσαμε λίγες χαρές και πολλές λύπες. Εκεί που ζήσαμε υποβιβασμούς και πίκρες ,την άνοδο στην  Α Εθνική  με την Καλλιθέα το 1999 .Εκεί που τα τελευταία χρόνια της απαξίωσης απο την δίοικηση Λουκόπουλου κρατάγαμε λίγοι και πιστοί  ,απέναντι σε αλλόθρησκους .Εκεί που ξεκινούσε η αντίδραση σε συμπεριφορές διοικήσεων εχθρικές απέναντι στους οπαδούς της ομάδας. Εκεί που ζήσαμε το  τελευταίο παιχνίδι με την Νίκη Βόλου το 2003 πρίν τον υποβιβασμό μας απο το νόμο του Βενιζέλου.Εκεί που παίξαμε το φιλικό με τον Φωστήρα για τον στυγνό υποβιβασμό μας απο την τότε κυβέρνηση του πασοκ .Εκεί που χιλιάδες κόσμου έσπαγε ρεκόρ σε αγώνες Γ Εθνικής στα «μαύρα χρόνια» που μόνο πίκρες  και κοροϊδία γευτήκαμε απο διοικήσεις.Εκεί που ξεκινούσαν και ξεκινούν πούλμαν για εκδρομές σε όλη την Ελλάδα. Εκεί που γράφτηκε ιστορία με 14000 κόσμο σε αγώνα Γ εθνικής ,τότε που η «πουτάνα» η μπάλα στο 94 δεν έκανε την χάρη στον Καμπαγιέρο και σε όλους μας .Εκεί που τον Γενάρη του 2011 ο ασέβαστος ¨κοντός» με τον Φυντάνη και τους μπράβους πήγε να τα βάλει με εμάς και τον κόσμο της ομάδας με αποτέλεσμα την μεγαλειώδη πορεία λίγες μέρες μετά .

Εκεί που μεγαλώσαμε,εκεί  που έχουμε κλάψει συνήθως απο πίκρες,εκεί που ξεφεύγουμε απο την ρουτίνα ,εκεί που οι παππούδες μας στέκονταν όρθιοι πίσω απο κάγκελα για να δούν τα κοκκινόμαυρα.

ΕΚΕΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΣΕ ΑΓΩΝΑ Γ ΕΘΝΙΚΗΣ .ΑΛΛΑ ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ; Ο ΟΥΡΑΝΟΣ  ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΑΡΟΣ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ .ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ,ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΑΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ .ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΞΑΝΑΡΘΟΥΝ.

ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΓΥΙΑ /ΚΥΡΙΑΚΗ 6/11 ΩΡΑ 15.00 / 13.30 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΜΑΣ ΚΙΛΚΙΣ 79-81 ΓΙΑ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΟ «ΣΠΙΤΙ» ΜΑΣ.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΟΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΕΣ…

«ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΥΙΑ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ…»

Υ.Γ  Την ίδια μέρα (Κυριακή) στις 18.00 η όμαδα βόλεϊ αγωνίζεται σε κρίσιμο παιχνίδι στο Κλειστό δίπλα στο Παμπελοποννησιακό (Κουκούλι) με την ισχυρή Κηφισιά.Με το τέλος του αγώνα με το Λουτράκι , οδηγούμαστε στο Κουκούλι με στόχο την νίκη.